Grand Canyon

Voor we vertrekken kopen we ijs zodat we onze drank in de afwasbak van de RV kunnen koelen. De capaciteit van de koelkast lijkt de laatste dagen immers niet voldoende om de inhoud koel te houden en we hopen het probleem op die manier op te lossen.
We rijden Desert View road af richting Canyon Village aan de South Rim van de Canyon, waar we vanavond slapen, en stoppen bij uitkijkpunten zoals Navajo Point en Grandview Point. We hebben eerder tijdens de reis al Colorado canyons gezien die de moeite waard waren maar de Grand Canyon blijft toch het meest indrukwekkend.
Voor de middag komen we aan bij Mather Campground, waar we acht jaar geleden ook kampeerden. Het is onze laatste nacht in een park en daar willen we van profiteren. We nemen de tijd om uitgebreid te lunchen in de schaduw van de bomen.

De rest van de dag laten we de RV staan want in dit park is een prima shuttle bus systeem in dienst. Wanneer we naar de bushalte stappen zien we onderweg een hert met een kalf. We kunnen tot op een tiental meter naderen. We nemen twee verschillende bussen om tot Hermits Rest te geraken. Op de bus spreekt een man Dirk aan over het Afrika T-shirt dat die draagt. Hij vraagt waar we geweest zijn en vertelt dat hij en zijn vrouw zelf missionaris zijn geweest in Botswana, Angola en Mozambique. De verhalen zijn fascinerend, misschien tijd om zelf een nieuwe carrière te ambiëren :-).
Bij Hermits Rest, waar ooit een kluizenaar leefde beginnen we aan de hike langs de rand van de canyon. De totale trail is bijna dertien kilometer lang. Wij zien wel waar we geraken, bij verschillende uitkijkpunten kunnen we immers de bus terug nemen. Bij Hermits Rest is het nog druk, maar eens het view point voorbij hebben we enkel nog gezelschap van eekhoorns. En zo zal het de rest van de wandeling zijn, we komen gedurende de meer dan drie uur durende tocht hooguit vijf andere wandelaars tegen. Zonde vinden wij, want het uitzicht op de canyon en de meanderende Colorado rivier diep onder ons verandert continue en is de moeite waard. Het is bewolkt, en aan de overkant van de canyon zien we het regenen en onweren. Aan deze kant van de canyon blijft het gelukkig bij een stevige wind. Overal wordt immers aangeraden om niet bij de canyon te blijven tijdens een onweer omdat de bliksem regelmatig inslaat. De zonsondergang missen we door de bewolking, maar dat houdt ons niet tegen om tot na zes uur door te stappen en pas bij Powell point de bus terug te nemen. We hebben er meer dan tien kilometer opzitten zonder protest van Louis, die nochtans niet zo’n fervente liefhebben van wandelen is. Integendeel, we hebben tijdens onze reis al zoveel gestapt dat zijn wandelschoenen tot op de draad versleten zijn…

Terug bij de camper gaat de BBQ snel aan. Al snel begint het te druppelen en even later zelfs te gieten. Het zal voor de rest van de avond niet meer stoppen, maar erg is dat niet want direct na het eten vragen de jongens om naar bed te mogen.